Judino drvo je u vreme cvetanja jedno od najlepših ukrasnih vrsta koje možemo videti u našim vrtovima. Može se formirati kao drvo, ali i kao grm. Dostiže visinu 6-8 m. Dokazano je da je ovo drvo jedno od najstarijih na našoj planeti.
Opis biljke
Osnovna karakteristika ove biljke je ta da cvetovi ne izbijaju samo iz grana nego i iz samog stabla i to pre formiranja listova. Judino drvo cveta nakon pete godine i to krajem aprila i početkom maja meseca. Cvet se javlja na granama od prethodne godine, ali nije isključeno da cvetaju i starije grane. Judino drvo ima tamno zelene listove koji su srcolikog oblika i prilično su krupni. Razvijaju se nakon cvetanja u maju. Ova biljka spada u porodicu mahunarki, plod je svetlo smeđa mahuna koja sazreva u jesen i ostaje na stablu kao ukras preko zime (sve do početka proleća). Judino drvo ima tanku crvenkastu ili sivo-crnu koru, nije svakidašnja, i izgleda kao da je ispucala. Mlade grane imaju sjajnu koru.
Judino drvo – nega
Odgovara mu mesto sa dosta sunca i toplote. Cvetanje je bolje ako je prethodno leto bilo toplo i trajalo duže, a manje ako je bilo dosta padavina (to može biti jedan od uzroka zašto drvo ne cveta bogato). Cercis ne voli previše vlage, pa ga nemojte previše zalivati. Odlično će podneti duge sušne periode. Biljka ne traži orezivanje, sem ako je potrebno ukloniti stare i oštećene grane. Ako ne želite da raste previše visoko, možete je održavati na manjoj visini.
Legenda
Latinski naziv biljke – cercis siliquastrum – je dobilo po legendi koja kaže da je Juda pokušao da se obesi o granu ovog drveta nakon izdaje Isusa. Pretpostavka je da ova biljka vodi poreklo iz Judeje, pa otuda i njen naziv JUDINO DRVO.
Španci i Italijani cercis nazivaju drvo ljubavi zbog boje cvetova i srcolikog oblika listova.
Judino drvo možete saditi i u malim i u velikim vrtovima. U malim vrtovima predstavljaće zanimljiv detalj, a u velikim ih možete saditi kao drvored.